การตั้งครรภ์ เป็นช่วงที่มีความสุขมากที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิต เป็นช่วงแห่งสายใยรักระหว่างแม่ลูก ที่จะสามารถสื่อสาร และดูแลกันอย่างใกล้ชิดมากที่สุด แต่ในช่วงของการตั้งครรภ์ ก็เป็นช่วงที่ทำให้เกิดความเครียดได้มากเช่นเดียวกัน เนื่องจากความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย สภาพจิตใจ และความต้องการที่จะดูแลลูกน้อยให้ดีที่สุด
ความเครียด ส่งผลให้คุณแม่นอนไม่หลับ วิตกกังวล ทานข้าวได้น้อยลง และอาจทำให้เกิดความดันโลหิตสูงได้ดังนั้น ความเครียดจึงมีผลร้ายแรงต่อตัวคุณและลูกน้อยได้
สาเหตุของความเครียด
- เกิดจากอาการที่เกิดขึ้นกับร่างกาย เนื่องจากความเปลี่ยนแปลงในช่วงของการตั้งครรภ์ เช่น คลื่นไส้อาเจียน ปัสสาวะบ่อย ปวดหลัง เป็นต้น
- การเปลี่ยนแปลงทางฮอร์โมนทำให้อารมณ์ผันผวน ซึ่งเป็นเรื่องปกติ ที่ต้องปรับตัว
- ความกังวลของคุณแม่เกี่ยวกับสุขภาพของเด็ก รวมไปถึงในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงดู การเป็นพ่อแม่ที่ดี หรือการเงิน เป็นต้น
การจัดการกับความเครียดในช่วงตั้งครรภ์
- ค้นหาให้เจอว่าความเครียดเกิดจากอะไร และแก้ที่ต้นเหตุ เช่น ความเครียดจากที่ทำงานหรือจากตัวเองและควรมีความเข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลง
ให้ดำเนินชีวิตขณะตั้งครรภ์ให้ถูกต้อง เช่น รับประทานอาหารที่ถูกต้อง ออกกำลังกาย งดสุรา งดกาแฟ งดบุหรี่ เป็นต้น
- หาคู่คิดปรึกษาที่ดี หันไปมองรอบๆ ตัวคนใกล้ชิดที่สุดอย่างสามี หรือญาติสนิท คนในครอบครัวแม้แต่เพื่อนที่คุยกันเข้าใจ เพื่อผ่อนคลายกับการสนทนา
- ลองหาห้องเงียบๆ ปราศจากเสียงดังรบกวน ที่คุณแม่สามารถสงบจิตใจทำสมาธิในตัวเอง
- หันมามองโลกในแง่ดีๆ จิตใจจะได้สบาย
ความเครียด เกิดขึ้นได้เสมอในชีวิตของเรา แม้แต่ในช่วงตั้งครรภ์ ซึ่งมีทั้งการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย อาการเจ็บป่วยต่างๆ และความกังวลเกี่ยวกับลูกน้อยในท้อง คุณควรทำจิตใจให้สบาย ค่อยๆ คิดแก้ปัญหา ก็จะสามารถจัดการกับความเครียดของคุณไปได้
ในการตั้งครรภ์ เป็นช่วงที่ร่างกายของคุณแม่จะมีภูมิต้านทานต่ำลง ฮอร์โมนก็เกิดการเปล
ในช่วงตั้งครรภ์ ฮอร์โมนในร่างกายจะขึ้นๆ ลงๆ ส่งผลต่อร่างกายและอารมณ์ของผู้ที่ตั้งค
คนเป็นพ่อแม่ เมื่อให้กำเนิดลูกน้อยออกมาแล้ว ก็ย่อมอยากที่จะเลี้ยงดูเขาให้เติบโต
การทานอาหารนอกบ้าน เป็นกิจกรรมอย่างหนึ่งที่ช่วยสานสัมพันธ์ให้กับครอบครัว รวมถึงเป็
ในช่วงตั้งครรภ์ คุณแม่ก็พร้อมที่จะยอมเสียหุ่นสวยๆ ดีๆ เพื่อให้ลูกน้อยได้สมบูรณ์ แ
เรื่องของการกิน เชื่อว่าคุณแม่ทุกคน ย่อมเตรียมอาหารที่ดีที่สุดสำหรับลูกน้อย โดยเฉพาะในช่วงแรกเกิดถึง 3 ปี แต่ลูกน้อยก็ยังมีอาการเบื่ออาหาร ไม่ยอมทานอา
